إشιά دریکن در سال 1830 در تهران متولد شد و در سال 1907 در همان شهر درگذ
شت. او از سادات پاریزی، یکwell-known در میان اشرافیهای فارسی بود، اما از نژات متمیزتر باقیماند. تحصیلاتش به خوبی انجام نشده و او بیشتر بر پایه تجربههای زندگی و آفیکاسیونهای مختلفی که در آن زمان رواج بود، به نویسندگی و شعر پرداخته است.
در سالهای اولیه
حی??ت او، دریکن به
عن??ان یک مجرد و محبوب بانو شناخته میشد. او به شدت به مطالعه ادبیات و فلسفه مکتوب بود و آثار زیادی از این نوع را دربر میگرفت. یکی از آثار مهمش، «لیالی» است که به
عن??ان اولین رمان فارسی به حساب میرود و برای اولیڈیکسیونی در بین نویسندگان فارسی شناخته میشود.
بعد از آن، او با انتشار «حجاب» در سال 1880، به یک وقفه عظیم در زندگی ادبیات فارسی رسیدی. این اثر یک ابروز در مورد مسائل اجتم
اعی و سیاسی جامعه بود که شامل نقدشґریهای اجتم
اعی و انتقاد ازهای موجود بود. دریک?
? همچنین به نویسندگی تعدادی از مقالات در مجلات مختلفی در ایران و خارج کشور پرداخته است، که meisten از آنها در زمینه فیلسوفی و اجتم
اعی منتشر شدهاند.
در سالهای اخیر
حی??ت او، دریکن به
عن??ان یک فیلسوف و اندیشمند شناخته میشد و آثارش در بین روشنفکران و دانشجویان به شدت مورد تحسین قرار میگرفت. او همچنین به
عن??ان یک وکیل برای رفع برابری اجتم
اعی و سیاسی زنان و فرودستاییها تلاش کرد.
این بانوی ادیب، نه تنها به
عن??ان یک نویسنده و فیلسوف ممتاز، بلکه به
عن??ان یک قیام در جهان ادب فارسی شناخته میشود. آثارش همچنان تأثیر عمیقی بر اندیشمندان و علاقهمندان به ادبیات و فلسفه دارد.
